Достың адал,амал болып бөлінетінін,олардың кейбірі уақытша екенін бəрімізде естіп,көріп,біліп жүрміз.Алайда нағыз достың орнын толықтырып айту көптің қолынан келе бермейді.Себебі нағыз дос-ол,сен мұңайғанда көңіліңді көтеретін,сүрінгенде қайта тұруыңа себепкер болатын,жабырқаған сəттерде жаныңа демеу болатын,ол барда бар əлемнің шаруасы тоқтап,уақыттың жылдам өтетін сəті,ол қасыңда болғанда сен қаламасаңда үйге қайтуға тура келетін сəт,ол қасыңда болғанда бар қайғыны ұмытып,барлығын сыртқа шығарып айтуға,сырласуға,сенім артуға болатын ең тамаша кездер.Кейде адамдар,достан жақсылық күтіп едім,ол опасыздық жасады деп шамданады.Өзім білім алып жатқан орданың директоры: Сиыр улы шөпті жеп,сүтке айналдырады.Жылан улы шөпті жеп,уға айналдырады.Яғни,адам қандай болса,оның ойы да,санасы да,ортадағы əуестігі де солмен тікелей байланыста болады-деген сөзі есімде.Бұл сөз менің санама үлкен бір ой тудырды.Адам баласы қандай болса,оның ортасы да,əуестігі мен күнделікті əдеті де соған тартып тұрады екен.Өсекші адам ешқашан өсек айтуын тоқтата алмайды.Ал жақсы адам жақсылық жасауға шектеу қойғысы келсе де қоймайды.Адам танылған ортасы жақсы болсын,жаман болсын өмірлік болмысын жоғалтпауы керек.Абай Құнанбаев айтқандай: "осы сөзім біреуге пайдасы тисе жазып алсын,ал керек емес болса өз сөзім өзіме".Менікі тек іштегі ой!
0
Маған ұнайды:
12.06.2020, 9:42
Предыдущие 6 комментариев